بتن عیار ۱۵۰
بتن عیار ۱۵۰ بتنی است که در ساخت آن از ۱۵۰ کیلوگرم سیمان استفاده می‌شود. در واقع عیار بتن عبارت است از میزان سیمان مصرفی در بتن یا ملات در واحد بتن یعنی متر مکعب.
نام دیگر بتن عیار ۱۵۰ بتن مگر است که از زبان فرانسوی وارد زبان ما شده و معنی لاغر دارد و علت نامگذاری آن میزان کم سیمان مصرفی در ترکیبات آن است. کاربرد اصلی بتن مگر یا بتن عیار ۱۵۰ به عنوان زیرساز بتن‌های دیگر است. دلایل و ضرورت استفاده از بتن عیار ۱۵۰ به شرح زیر است.
ایجاد نمودن لایه‌ای جهت محافظ مابین زمین و بتن اصلی به منظور جلوگیری از تماس و برخورد مستقیم و عدم جذب آب بتن فونداسیون به وسیله خاک.در مناطق ناهموار استفاده از بتن با عیار ۱۵۰ باعث ایجاد سطحی صاف و تراز می‌گردد.
به صورت کلی دلیل اصلی استفاده و کاربرد بتن عیار ۱۵۰ به منظور جلوگیری از برخورد فونداسیون با خاک به این علت است که خاک باعث جذب رطوبت فونداسیون می‌شود و سولفات داخل خاک منجر به تضعیف فونداسیون و در نهایت به بار آمدن خسارت می‌گردد.
کاربرد بتن عیار ۱۵۰
کاربرد بتن عیار ۱۵۰در جاده سازی و ساختمان سازی است و جهت تراز و هموار نمودن سطح پی مورد استفاده قرار می‌گیرد علاوه بر این محافظی برای فونداسیون و اسکلت بتنی است. همچنین سولفات درون خاک عامل پوسیدگی بتن است و بتن عیار ۱۵۰ این امکان را نمی‌دهد که رطوبت فونداسیون به خاک نفوذ کند و باعث حفظ رطوبت اسکلت بتنی می‌شود و از پوک شدن بتن جلوگیری می‌کند.
بتن عیار ۱۵۰ یا همان بتن مگر ترکیبی از سیمان، شن، آب و ماسه است که حجم سیمان از همه مصالح به کار رفته در آن کمتر است و همانطور که گفتیم و از نام آن یعنی بتن لاغر مشخص است با ضخامت‌های کم تولید می‌شود و حجم سیمان به کار رفته در آن در مقایسه با انواع دیگر بتن بسیار کم است.